Inicio ] Volver ] Dormideros de Cormorán grande ] [ Dormideros comunales de Alimoche ] Censo de Ratonero común ] Censo de Acuaticas invernantes 95-96 ] Censo Cigüeña Blanca 95-96 ] Población invernante de Milano real ] Picogordo en un parque pamplonés ] Quebrantahuesos en Navarra. Invierno 95-96 ] Avoceta en Navarra ] Golondrina dáurica ] Especies Objetivo Vol. 2 ] Cigüeña negra en Navarra ] Estadistica de citas 1995 ]

Anuario Ornitológico de Navarra. VOL 2. ©1996

DORMIDEROS COMUNALES DE ALIMOCHE (NEOPHRON PERCNOPTERUS) EN EL VALLE DEL EBRO: SU IMPORTANCIA PARA LA CONSERVACION DE LA ESPECIE.

José A. Donázar *, Olga Ceballos ** y José L. Tella *
*Estación Biológica de Doñana, C.S.I.C.
Avda. María Luisa s/n
41013-SEVILLA
** Grupo de Estudios Biológicos UGARRA
Avda. Carlos III 19, 4º izda
31002-PAMPLONA

RESUMEN

Desde 1986 se ha detectado la existencia de 14 dormideros comunales de Alimoche (Neophron percnopterus) en la comarca pirenaica (Navarra, Aragón y Aquitania). El número máximo de alimoches observados en los 8 dormideros principales osciló entre 33 y 200 aves. El seguimiento radiotelemétrico de tres alimoches y el marcaje con anillas de PVC de 264 ejemplares han demostrado que un ave puede visitar varios dormideros comunales durante la misma estación, llegando a efectuar desplazamientos de 80 km diarios. Los alimoches asentados en dormideros obtienen la práctica totalidad del alimento en los muladares y basureros situados en las cercanías. El seguimiento durante 5 años distintos del mayor dormidero conocido revela un máximo de aves a finales de julio y principios de agosto; los primeros adultos llegan a finales de febrero, los inmaduros aparecen en mayo y algunos pollos visitan los dormideros tras los primeros vuelos (agosto-septiembre). Del 35 al 50% de las aves observadas en verano presentaban plumaje de inmaduro (1 a 3 años de edad). Los dormideros son visitados por aves no reproductoras nacidas a más de 165 km de distancia y por adultos reproductores de un área mínima de 25 km de radio. Se estima que una fracción muy importante de la población ibérica de alimoches no reproductores puede agruparse en los dormideros comunales estivales. Hasta el momento estos dormideros no han sido objeto de ninguna medida de conservación activa por parte de los Gobiernos de Navarra y Aragón.
Palabras Clave: Alimoche, Neophron percnopterus, dormideros comunales y conservación.

SUMMARY

Egyptian Vulture (Neophron percnopterus) communal roost in The Ebro River Valley and their importance for the species conservation. Since 1986, 14 summer Egyptian Vulture (Neophron percnopterus) communal roosts have been found in N Spain (Navarra, Aragón) and S France (Aquitania). The maximum number of observed birds in the eight main roosts oscillated from 33 to 200. Three birds equipped with radiotransmitters and 264 individuals banded with pvc rings showed that a bird can visit several roosts in the course of the same season. The Egyptian Vultures settled in roosts get most of their food at neighbouring livestock carcass sites and dump sites. At the largest roosts weekly counts carried out during 5 years, these controls has let us know that the adults arrive at the roosts at the end of February, subadults did not arrive until May and youngs arrive during the weeks after their first flights (August- September). From 35% to 50% of the observed birds in summer had immature plumage (1-3 years old). The roosts are visited by non-breeding birds born at places farther than 165 km and by breeding adults from an area of a minimum of 25 km radium. An estimated significant fraction of the Iberian population of non-breeding Egyptian Vultures concentrate at the summer communal roosts sites. Up to present these roosts have not been subjected to any active conservation measures by the Navarra and Aragón Governments.
Key Words: Egyptian vulture, Neophron percnopterus, communal roosts and conservation.

LABURPENA

Sai zurien (Neophron percnopterus) loleku komunalak Ebroren ibarrean: espeziea kontserbatzeko duten garrantzia. 1986tik Sai zurien 14 loleku komunal atzeman dira Pirinioetan (Nafarroa, Aragoa eta Akitania). Zortzi loleku nagusietan ikusi diren Sai zuri kopururik handienak 33 eta 200 artean ibili dira. Hiru sai zuri irrati-telemetriaz jarraitu ziren eta 264 P.V.C.ko eraztunen bidez markatu. Horrela jakin da sai zuri batek, urtaro berean, loleku bat baino gehiago bisita dezakeela, egunean 80 kmko desplazamenduak eginez. Lolekuetan finkatutako Sai zuriek inguruko zabortegi eta muladaretan erdiesten dute ia janari guztia. Ezagutzen den lolekurik handiena bost urtez behatuta, Sai zuri gehien uztail bukaera eta abuztu hasieran izaten dela ikusi da; lehenbiziko helduak otsail bukaeran iristen dira, heldugabeak maiatzean eta ume batzuk lehenengo hegaldien ondotik azaltzen dira (abuztu-irailean). Udan ikusitako %35-50 Sai zurik heldugabe lumajea zuten (Urte baten eta hiru urteren artekoak). Lolekuetara biltzen dira 165 km. urrunago jaio eta artean umtzen ez diren Sai zuriak, baita 25 kmko erradioan ugaltzen diren helduak ere. Estimatzen da Sai zuri ezugaltzaileen iberiar populazioaren oso zati handia udako loleku komunaletan biltzen dela. Orain arte ez Nafarroako Gobernuak ez Aragoakoak ez dute hartu loleku hauek kontserbatzeko inolako neurri aktiborik.
Hitz gakoak: Sai zuri, Neophron percnopterus, loleku komunalak eta kontserbazioa.

 

Proyectos de Ornitología ] Anuario 1993-94 ] Anuario 1995 ] Anuario 1996 ] Anuario 1997 ] Anuario 1998 ] Anuario 1999 ] Anuario 2000-01 ] Estatus de la Avifauna Navarra ] Observaciones de aves en Navarra ] Normas generales para la aportación y utilización de datos ] Instrucciones para los autores ] Home de Gorosti ]

Página inicial.
© 2000-2008. Sociedad de Ciencias Naturales GOROSTI
GOROSTI Natur Zientzi Elkartea
Calderería, 34 bajo. E31001-PAMPLONA. Spain.
martes, miércoles y viernes de 18:30-20:30 h.
948 22 67 00